انگار انداخته شدم یه گوشه دیگه از دنیا.
بلاگفای نامرد یه عالمه حرف تو دلم موند و اینقدر درست نشدی که با آه هام دود شدند رفتند هوا.
برای من نوشتن خیلی مهمه خیلی خیلی. یادمه اون آبان نودی که به همسر گفتم من وبلاگ دارم اما دوست ندارم بخونیش، اصلا متعجب نشد و گفت کسی که همیشه یه دفتر برای نوشتن همراهشه عجیب نیست که حالا وبلاگ داشته باشه.
من وبلاگ نویس شدم به هزار دلیل که یکیش محفوظ موندن نوشته هام از هر گزندی بود. زهی خیال باطل.
داشتم دنبال کسی می گشتم برای وقتی که نبودم کلید اینجا رو داشته باشه و بده به عزیزام اما حالا خودمم موندم بی کلید.
مصر بلاگفا دیگه جایی برای زندگی نبود.