لمسیدگی

حالا هم دچار بی انگیزگی مفرط شدم، تا حدی که فردا مورس غذا نداره با خودش ببره! در نتیجه من و پسرمم هم غذایی نداریم! اون بُعدِ به شدت تنبلم نمی ذاره کاری از پیش بره! مثلا از جمعه که برادر کوچیکه اومد با خانوادش و رفتیم تولد دختر برادر وسطی تا الان با پسرچه ام بیرون نرفتیم! امشب موقع خواب می گه: مامان فردا صبح بریم پارک!

می گم: بریم! اگه هوا خوب بود بریم!

هر شب برنامه ریزی می کنم که مثلاً صبح فردای خود را چگونه بیآغازم!؟ بعد صبح که میشه می بینم اصلا آغازیدنم نمیاد! تا جایی که اگه پسرم نیاد کنار تختم و نگه: مامان پاشو باهم صبونه بخوریم، تکون نمی دم خودمو!

مورس می گه میخوای برو ناخن بکار حالت خوب شه یکم!

میگم: نه، اول باید ده کیلو وزن کم کنم! اما انگیزه اینم ندارم! چند وقت دیگه عیده و هر کی برسه می خواد بگه: وای تو چرا خودتو ول کردی؟! تازه تابستون عروسی پسرخاله و پسر عمو هم هست! هی به خودم نهیب می زنم لا اقل تا اون موقع اگه هر ماه یک و نیم کم کنی از برنامه جلو هم می افتی! هر کاری می کنم انگیزه ام قلقلکش بیاد و در راستای لاغری بکوشم نمی شه!