زندگی منشوریست در حرکت دوار

- عمر همه چی کوتاهه! فقط این قد تنهایی آدم هاست که بلنده!

همون طور که شادی زودی می ره وغم میاد دوباره و اونم حتی میره و بی تفاوتی میاد دوباره. و دوباره و دوباره و دوباره. هی می چرخیم تو حس های متفاوت. هی روزگار یه برگ جدید رو ورق می زنه!

- دیشب دوباره خواب مادرم رو دیدم. قبلا خیلی دیر دیر می دیدم خوابشو. الانم سالی یکی دوبار شاید بیشتر نشه، اما خوب تا چند سال پیش یعنی تا قبل 20 سالگی سفرش هر چند سال یک بار خوابشو می دیدم. فکر کنم مامان الان به یه مامنی رسیده، به یه جایی از سفرش که بیشتر از قبل می تونه به ما سر بزنه. اما خوب زمان از نظر ما و اونا حتما با هم متفاوته! شبیه این خواب رو قبلا هم دیده بودم. (درست در آستانه 20 سالگی سفرش). باز هم خواب دیدم برگشته و بهم گفتن که مامانم اصلا نمرده بوده هیچ وقت! برگشت و بغلم کرد.

-عنوان نوشت: اول سریال هانیکو با این جمله شروع میشد!