ما زن های دنیا

چهارشنبه ها که جان رو می برم برای کلاس موسیقی ، خودم میرم توی کافه ، همون کافه ای که سه شنبه ها داوطلبانه توش کار می کنم

هفته ی گذشته که نشسته بودم و سرم تو کتاب دفترم بود مدیر کافه اومد کنارم و دوستش رو بهم معرفی کرد که نویسنده است و می خواد به کتاب بنویسه و اگه تو اجازه بدی تو اولین شخصیت توی کتاب باشی 

قبول کردم و راجع به اینکه چی می خواد بنویسه حرف زدیم بعد از کلی حرف زدن و نشون دادن متن و البته تا دیروز هم که سوال ها رو پاسخ دادم دیدم سبکی که داره می نویسه رو ماها همه دوست داریم و دقیقا کاریه که انجام می دیم 

البته که فضا متفاوت تر بود اما سبک همونه

دیروز برای بار دوم رفتم به دیدنش البته این بار خونه خود خانم نویسنده. 

می تونستم با ترن برم اما ترجیح دادم پیاده برم و محله رو کشف کنم.

با گوگل مپ هم که دیگه هرگز گم نخواهی شد. 

رسیدم سر کوچه شون ازپله های کوچه رفتم بالا مقصد رو می شد دید. سمت چپ کوچه یه مجتمع بود که مثل اغلب مجتمع آپارتمانی های اینجا سبک مدیترامه ای داشت و از بالکن یکی از طبقات صدای گفتگوی یه زن و مرد به گوش می رسید و سمت راست سه تا خونه ی ویلایی . 

نمی دونم چرا فکر کردم باید یکی از واحد های آپارتمان باشه اما دیدم که دومین خونه ی ویلاییه. 

این سبک خونه ها برام اسرار آمیزند وقتی آدم های توش رو نشناسم 

وارد که شدم پاسکال اومد به استقبالم 

قدبلند و باریک اندامه ، حدود پنجاه و پنج ساله ، پوست سفید چشمان رنگی موهای بلند فرفری تا روی شانه ، همیشه تو ذهنم موقع بازسازی تصویرش ، صورتش رو با صورت یک هنرپیشه آلمانی قاطی می کنم. یک بلوز آبی  میانه پوشیده بود با شلوار جین.

خونه ای خیلی گرم و صمیمی 

یه کتابخونه بسیار بزرگ توی هال بود 

همسرش از تو اتاق کارش اومد برای سلام کردن 

پاسکال پرسید چای می خورم یا قهوه یا آب میوه 

منم گفتم یه قهوه، گفت پس بیا بریم تو آشپزخونه مدل قهوه ات رو انتخاب کن 

در آشپزخونه رو که باز شد فقط ویوی پشت پنجره سیخ نگهم داشت به تماشا. 

همه چیز در عین عادی بودن و معمولی بودن کنار هم خیلی ترکیب درست و قشنگی شده بود .

پاسکال سی ساله که ازدواج کرده و چون بچه دار نمی شدن و با هم مثبودنشون براشون اهمیت داشته ،بعد از سال ها تصمیم میگیره بچه به فرزندی بگیره و دوتا بچه از لیتوانی به فرزندی می‌گیرند که الان بیست و یک و بیست و هفت سالشونه. 

نشستیم به حرف زدن . 

چقدر ما زن ها به هم شبیه هستیم.

قصه هایی بسیار شبیه به هم . احوالی شبیه به هم .