کلی با دختر خاله حرف زدم. کلی. آخرش وقتی خداحافظی کردیم همسر پرسید: چی شد نتیجه؟
گفتم هیچی من حرفام رو زدم، اونم گوش کردم. باید می دونست چه خبره!
باز با تعجب پرسید: قهر نکرد؟
با تعجب بیشتر گفتم: چرا قهر؟ نه!
گفت: اگه خانواده ما بود تا آخر عمر قهر می کردیم با هم. شما هم قهرید الان داغین هنوز نمی فهمین!
سلام آدینه!
تو همون آدینه ای هستی که من گمش کردم آیا؟
به به سرن خانوم. خوبی؟ اینقد دوست دارم اطرافیانم اونقدر انعطاف داشته باشن که وقتی مساله ای پیش میاد بدون خون و خون ریزی و قتل و کشتار و قهر و گیس و گیس کشی و با گفتگو حل بشه. ولی کمتر کسی اینجوریه متاسفانه.
سلام په پو خوبم
آخه ما کلا هممون با هم این جوری هستیم. از هم ناراحت میشیم، دلخور هم میشیم اما می بخشیم. تنها یه مورد تا حالا پیش اومده که قابل بخشش نبوده، البته به زعم من!