این گوشه ی خیلی سبز

اینجا هنوز هوا تاریک نشده کرکره های جلوی پنجره هاشونو میبندن! اصلا به این فکر نمی کنن که یکی موقع پیاده روی عصر گاهی از سر دلتنگی، دلش میخواد که نورهای زرد و سفید، پررنگ و کم رنگ به بیرون سوسو بزنه، تا آدم بتونه خودشو از دلتنگی بکشه بیرون و براشون قصه ببافه تو خیال!

با گوشی تایپ کردن خیلی سخته؛ کامنت گذاشتنم که دیگه حرفشو نزن، اصلا ابدا!

اگرنه ، برای لاله پیام گذاشته بودم که از سال بعد یه زحمت بکشه مرداد که میره سالروز پدرش، یه سری به مامانم بزنه سلاممو برسونه یه دستی رو سنگش جام بکشه؛ چون تاریخا دو روز با هم اختلاف دارن، که نرفت پیامم! 

بعدا نوشت: مشکل  کامنت گذاشتنو پیدا کردم، حالا دیگه با گوشی میشه