یکی از دغدغه های ذهنی مسخره ی این روزهای من این شده که دوست دارم دوباره ورزش کنم و خوب من آدمی هستم که ورزش کردن تو باشگاه رو دوست دارم. تازه هربار که پسرجانم رو سوار کالسکه اش می کنم و میبرم توکوچه پس کوچه های اطراف خونه دور بزنم هی چشمم دنبال یه مجموعه ورزشی می گرده که صبح تا شبش مختص بانوان عزیز باشه. بعد چشمم میخوره به یک مجموعه که صبح ها برای خانم ها و عصر ها هم آقایون! با نامیدی حتی شماره اونجا رو هم ذخیره می کنم. هر چند بعد از مدتی این شماره بی مصرف می مونه و مجبور می شم پاکش کنم. چراکه من شرایط استفاده اش رو ندارم.
اینجاست که دغدغه های زنجیره وار ذهنی مسخره تازه نمود می یابند و من می شینم و کارهایی که دیگه شرایط انجامشونو ندارم می شمرم. یکیش ورزشه (من تو خونه ورزش نمی کنم چون پسرم اصلا دوست نداره مامانش تنهایی بازی کنه و به اون توجه نکنه). یکی دیگه اش همین دور دورهای ویژه ی اسفنده که الان با در نظر گرفتن دوران بارداری سه ساله انجام نمی شه. یکی دیگه اش همایش ها و کارگاه هاییه که تو رشته ام هی داره گذاشته میشه و بازم من نمی تونم برم. یکی دیگه اش ادامه دادن زبانه که تا حالا ده بار نصفه رها شده (البته تمام نصف و نیمه رهاشدنش به خاطر همسر بود وگرنه من آدم نصفه و نیمه کار کردن نیستم) یکی دیگه اش کاره. بله کار.
به شدت به یه کار نیمه وقت هم که شده نیازدارم تا یه کم حس کپک زدن ازم دور بشه. هی فکر می کنم کلی از قابلیت هام داره نابود میشه.
پ.ن: نوا امیدوارم اینجا رو بخونی؛ من نمی تونم وبلاگتوبخونم.
سلام
یه مجتمع ورزشی هست جلوی خونه ما که مختص بانوانه فقط. مجتمع ورزشی الزهرا. فردوس غرب لاله جنوبی. خ شفیع پور. از سازمان برنامه جنوبی هم میشه. اگه نزدیک این ورا هستید می تونید استفاده کنید.
سلام نازنین
ممنونم از اطلاع رسانیت!
سرن جان شما که مادر نمونه ای هستی ؟ چرا؟!!!!!!!!!!!!!!! ایکون دزیره روی اعصاب !!!
سلام عزیز دلم میدونم برای یک خانم شاغل نشستن تو خونه سخته ولی یک جمله زیبا یکی از دوستانم برام فرستاد که براتون مینویسم تو می تونای سالها زن خوبه خونه، خانم شاغل در اداره، مدس دانشگاه ، و غیره باشی اما یادت باشه مدت کوتاهی مادر یه بچه یک ساله ، دوساله و....هستی پس وقتت رو به مادر کودک بودن بگذرون و قت برای کارهای دیگه زیاده . دوستادر شما سر سبزی دشت
سلام
تبریک که دفاع کردی
من از امشب این ادرس جدید مینویسم
جالب اینکه امشب دیدم برام پی نوشت گذاشتی
یه پیشنهاد با پسرک دوتایی برین ورزش برای من این امکان نبود چون پسرام دوتاهستن وکنترلشون سخت می شد ولی الان مخصوصا پاییز وزمستان که خلوت تره مامانا بچهای کوچولورابایک اسباب بازی وزیرانداز کوچولو میارن باشگاه خیلی هم خوشحال میشن مخصوصا وقتی خانمهای رنگارنگ وصدای اهنگ توجهشون را جلب میکنه یخورده هم بااسباب بازی وخوراکی مشغول میشن تاکار مامانشون تموم بشه
سلام ممنونم نوا جون.
وای چه خوب که اومدی بلاگ اسکای.
راستش باشگاه های ورزشی که قبلا می رفتم (به جزیکیشون) اجازه این کار رو می دادن. اما نمی دونم اینایی که دوروبرم هستن هم این امکان رو دارند یا خیر. ولی به هر حال صد درصد بعد از عید پی گیری می کنم و این امکان میشه اولویتم.
وای نوا چه خوب که اومدی!
شرایط سختیه ، قابل درک هست ، ان شالله از یکی دو سال دیگه که کوچولو بره مهد شما هم أوقات فراغتت بیشتر می شه ، از الان یواش یواش شروع کن به انجام بعضی کارها که امکانش هست .
موفق باشی دوست من
بله باید صبر کنم. الانم توخونه تنها کاری که از دستم برمیاد گاه گداری کارهای ویرایشه که پیش میاد.
درباره ی ورزش اینا که دغدغه ی همیشه ی منم بوده.
ولی سرن جان این فکر که زن اگه کار بیرون نداشته باشه کپک زده، یه فکر تزریقیه. چیزیه که درست نیست. خیلی از خانمای شاغل هستن که روابطشون با بچه ها و خونواده شون به خاطر رفتن سرکار و تنها گذاشتن اونها کپک زده. مثل جاری بزرگه ی من. بچه ها شون همیشه تنها بودن. الان هم که شما بچه کوچیک دارین به نظرمن اصلا این فکر رو نکنید. چه شغلی بهتر و مقدس تر از مادری؟؟؟
خوب برو ورزش کن تا فرصت داری و بچه نداری!
سلام سرن جان صبحت بخیر عزیزم مادر مهربون که خدا تو رو لایق مادر شدن دانسته عزیز دلم تا سه چهار سال دیگه که پسرت بره مدرسه صبر کنی می تونی به همه خواسته هات برسی چون دیگه بزرگ شده و تو وقتت ازاد تر میشه وراحت میتونی بری دنبال خواسته هات فقط کمی صبر کمی صبر البته ببخشید قصد جسارت و نصیحت نداشتم .
سلام سرسبزی دشت. البته سه چهار سال کمی صبر نیستا خیلی صبره